پای من جوونیت رو هدر نکن دلبر ناز
باخت من کافیه ، تو دیگه به پای من نباز
توی قلب مهربونت واسه من خونه نساز
توی قلب مهربونت واسه من خونه نساز
منه بازنده رو خوب ببین ، برو تنهام بذار
من یک پاییزی ام و ولی تو چی گل بهار
دل به چی بستی عزیزم به منه بی کس و کار
دل به کی بستی عزیزم به منه بی کس و کار

قدر دنیا رو بدون لحظه هاش رو حروم نکن
برو و دو روز دنیا رو با من تموم نکن
من رو باز با اشک های قشنگت رو به روم نکن
من رو باز با اشک های قشنگت رو به روم نکن
آخه من خودم ته راه رو دیدم ، سیاهی
آخره این همه عشق و عاشقی ، تباهی
انگاری تو تنگ این دنیا جای یک ماهی
انگاری تو تنگ این دنیا جای یک ماهی

ای بشر از بهر زر مفکن به ذلت خویش را
                                       دور کن از خود تو این سرمایه تشویش را
مالک زور،صاحب زر،حامل کبر و غرور
                                        می کنی تو پیروی ابلیس بد اندیش را
دائماً در فکر گرد آوردن مالی چرا
                                        می دهی اندر رهش آئین و دین و کیش را
می فریبی مردمان را با ریاکاری چرا
                                        همچوگرگی کو به تن کرده لباس میش را
با زبانت می دهی آزار مخلوق خدا
                                         بر خلاف عقربان,از کین زنی تو نیش را
پند تو نساج می گردد میسر بیشتر
                                         گرکه خودسازی عمل این گفته های خویش را